Misschien had je intussen al een vermoeden, maar ik kook vreselijk graag. Ook al wat erbij hoort vind ik fantastisch: recepten opzoeken en tips lezen, naar drie verschillende winkels gaan voor de beste ingrediënten, alles voorproeven, en natuurlijk eten. Tot voor kort deed ik dit alles het liefst voor mezelf, want in tegenstelling tot vele mensen kook ik niet graag ‘gewone dingen’, maar vind ik het geweldig om gekke ingrediënten of nieuwe technieken uit te proberen. Zoals je begrijpt, kan dat wel eens mislukken, en ik heb dan liever geen hongerige vrienden aan mijn tafel zitten… De laatste maanden begin ik het echter leuk te vinden om mijn ontdekkingen in de keuken te delen met anderen – dat doe ik dan ook meer en meer.
Deze week had ik enkele goede vrienden op bezoek voor een etentje. Ik vind het altijd fijn om dan te laten zien dat ik niet enkel tofu en gras eet, maar dat er een heleboel mogelijk is met plantaardige dingen. Het werd een tapastafel met allemaal kleine gerechtjes van favoriete bloggers. De combinatie was heel geslaagd, en de gerechtjes waren eenvoudig te maken. Ik deel vandaag met jullie wat ik maakte en waar ik de inspiratie haalde.
Een heel eenvoudig gerechtje dat toch in de smaak viel: gemarineerde champignons. Het recept komt uit mijn favoriete kookboek: het Oh She Glows kookboek. Oh She Glows is een blog, gerund door de geweldige Angela Liddon. Op haar website vind je tientallen leuke receptjes en – opvallend – ze lukken áltijd! Haar kookboek is ook super, elk recept dat ik tot nu toe maakte was een winner. Het exacte recept kan ik dus niet delen, maar het komt erop neer dat de champignons eerst even gebakken worden samen met wat look en sjalotjes, en nadien gemarineerd in een mengsel van balsamico-azijn en verse en gedroogde kruiden. Op de foto zie je ook stokbrood met aioli (heel eenvoudig: veganaise + geperste knoflook) en geroosterde cashewnoten.
Op deze foto zie je een typisch Spaans gerechtje: espinacas con garbanzos, ofwel spinazie met kikkererwten en heel veel look. Ik baseerde me op dit recept van de Spaanse kooktalenten achter Simple Vegan Blog, een heel fijne blog vol eenvoudige en vaak overheerlijke receptideeën. Ik paste het recept een beetje aan: ik gebruikte 4 tenen knoflook in plaats van een hele bol, en voegde ook wat gerookt paprikapoeder, gemalen komijn en citroensap toe. Simpel, maar lekker!
Dit gerechtje was toch wel de favoriet van de avond: Spaans gevulde paprika’s. Het recept komt van de website The Kitchn, een heel leerrijk en kleurrijk online magazine over koken, eten, entertainen en alles daarrond. Ik koos het gerechtje omdat het volledig op voorhand kan gemaakt worden, en enkel nog even in de oven moet om alles lekker warm en crunchy te maken. Ik volgde het recept bijna letterlijk. Wel gebruikte ik sultanarozijnen geweekt in porto i.p.v. de in cherry gekookte gele rozijnen (dat was toevallig wat ik in huis had), liet ik de sardientjes weg, en voegde ik wat kappertjes toe voor een extra zing. Je ziet op de foto ook nog patatas bravas, heel eenvoudig gebakken aardappelblokjes met als sausje gewelde Oil&Vinegar kruiden en alweer veganaise. De saus viel trouwens geweldig in de smaak! Linksboven zie je nog net de gemarineerde artisjokharten. Hiervoor had ik geen recept, maar ik mengde simpelweg artisjokharten uit blik met extra vierge olijfolie, citroensap, verse rozemarijn, gedroogde oregano en peper&zout. Het resultaat was lekker fris en was een leuke aanvulling op de rest van de gerechten.
Bij een tapastafel vind ik dat albondigas, balletjes in pittige tomatensaus, niet mogen ontbreken. Zoals je misschien wel in een vorige blogpost hebt gelezen, kook ik liever niet met vlees, dus ik maakte vegetarische gehaktballetjes op basis van tempeh. Dat woord roept misschien wat xenofobe gevoelens op, maar dat is helemaal onterecht! Tempeh is niks anders dan een Indonesische bereiding op basis van sojabonen, met een heel neutrale smaak (je kan er dus alle richtingen mee uit) en een geweldige structuur: een stevige bite die bv tofu volledig mist. Het receptje is gebaseerd op dat van Minimalist Baker, een blog die ik vooral aanbid o.w.v. hun dessertrecepten, maar zoals dit recept aantoont zijn de twee schrijvers ook op hartig gebied geniaal. Ik deed enkel kleine aanpassingen: ik gebruikte gerookte tempeh omdat ik de smaak beter vind, verving een deel van het broodkruim door gemalen havermout, en liet de Italiaanse kruiden en de coating weg. De tomatensaus hield ik heel eenvoudig: een ui en wat look aanstoven, restje rode wijn erbij en de alcohol laten verdampen, een brik gezeefde tomaten, peper, zout en een drietal laurierblaadjes toevoegen en een halfuurtje laten sudderen. Ik gooide er op het einde nog een beetje suiker bij omdat de saus net iets te zuur was naar mijn zin. Op de achtergrond zie je ook nog manchego met rucola en gedroogde vijgen. Dit hapje voegde ik toe omdat ik bang was voor de reacties van mijn gasten op een volledig vegan menu, maar uiteindelijk denk ik niet dat iemand kaas gemist zou hebben als hij er niet zou zijn. In elk geval een lekkere combinatie!
Ik ben stomweg vergeten om een foto te nemen van het dessert (was het de cava?), maar wil jullie deze overheerlijke blog niet onthouden. Ik maakte een panna cotta van kokos met mango – niet Spaans, maar wel zomers, niet te zwaar en gemakkelijk te maken. Ik baseerde me op dit recept van Chocolate Covered Katie, een blog die bijna uitsluitend gewijd is aan plantaardige zoetigheden. Katie durft zich wel eens verliezen in zotte ingrediënten (hallo, bloemkool-chocoladecake en kikkererwten-cookies) maar daarnaast zijn de meeste recepten gewoon geweldig toegankelijk en superlekker. Mijn aanpassingen aan het recept: ik vulde de inhoud van een blik kokosmelk aan tot exact 500 ml met amandelmelk, bracht het aan de kook met een zakje (2 gram) agar-agar en wat vanillepoeder, en gebruikte agavasiroop i.p.v. witte suiker omdat ik geen fijne suiker meer in huis had. Ik serveerde de panna cotta met kleine stukjes mango in grote wijnglazen. Topcombo!
Tot daar mijn tapas, misschien moet ik jullie nog even vertellen wie de ‘helden’ zijn in dit verhaal. Voor mij zijn er twee groepen van helden wanneer ik kook: enerzijds de inspirerende bloggers die me goesting en ideeën geven, anderzijds de heldhaftige vrienden die mijn kookexperimenten durven uitproberen. Zonder hen zou mijn keukentafel er een stuk saaier uitzien…
Tasty Ginger Tales 